پرستاري مراقبتهاي وي‍ژه يكي از نيازهاي رو به افزايش جامعه در حال پيشرفت ايران است. توسعه فناوري از يك­سو و پيدايش مشكلات نوپديد سلامت، افزايش سوانح و بلاياي طبيعي و شيوع بيماريهاي حاد و بيماران بدحال از سوي ديگر، نياز به توسعه بخش­هاي مراقبت ويژه و خدمات مراقبتي در اين بخش­ها را روزافزون مي­كند. با توجه به نقش بي­بديل پرستار مراقبت ويژه در اعاده سلامتي بيماران بدحال و نياز به خدمات تخصصي و عالمانه پرستاري مراقبت ويژه، مقطع كارشناسي ارشد پرستاري مراقبتهاي ويژه با هدف تامين مراقبت تخصصي و باكيفيت مطلوب از مددجويان ضرورت دارد.
با توجه به لزوم بازنگري برنامه­ها پس از گذشت چهار تا شش سال از اجراي برنامه، تغييرات عمده در فناوري و تجهيزات پزشكي و تصميم سياستگزاران اصلي مرتبط با برنامه­هاي آموزشي، ماموريت بازنگري آموزشي رشته ارشد ناپيوسته پرستاري مراقبت ويژه به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان واگذار شد. در نشست تيرماه سال 1396 كه با حضور بيش از 30 نماينده از دانشكده­هاي پرستاري كشور اجرا شد، برنامه آموزشي بازنگري شده دوره كارشناسي ارشد پرستاري مراقبتهاي ويژه نهايي شد.

رسالت رشته كارشناسي ارشد ناپيوسته پرستاري مراقبتهاي ويژه عبارت است از تربيت دانش­آموختگاني كارآمد با توانايي­هاي لازم جهت ارتقاء و بهينه­سازي مراقبتهاي پرستاري از بيماران بدحال و نيازمند به مراقبتهاي ويژه كه منتج به كاهش مرگ و مير و عوارض اين بيماران مي­شود. در اين راستا دانش­آموختگان اين رشته مي­توانند مشاوره­هاي لازم را به مديران و سياستگزاران نظام سلامت، در راستاي رفع نيازها و مشكلات بيماران بستري در اين بخشها و ارتقاء كيفيت مراقبتهاي پرستاري بنمايند.

رشته كارشناسي ارشد پرستاري مراقبتهاي ويژه در 10 سال آينده در كشور، با كاربست استانداردهاي جهاني، افزايش به كار گيري تدابير مديريتي، آموزشي و پژوهشي در مراقبتهاي ويژه پرستاري و به حداقل رساندن مرگ و مير بيماران بدحال به سطح مراقبتي كشورهاي برتر منطقه دست خواهد يافت.
همچنين دانش­آموختگان رشته کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ویژه، با بهره­­گیری از دانش روز جهانی و کاربست استانداردهای مراقبت بین­المللی موجبات ارتقاء فرایندهای مراقبتی و مدیریتی در بخش­­­های مراقبت ویژه کشور را فراهم آورده و در راستای به حداقل رساندن عوارض بیماری­های تهدید کننده زندگی و کاهش مرگ و میر بیماران بدحال، به سطح مراقبتی استاندارد دست خواهند یافت. علاوه بر این از طریق انجام پروژه­های پژوهشی مبتنی بر نیازهای منطقه­ای، شواهد علمی لازم برای ارتقاء فرایندهای مراقبتی را تامین خواهند کرد، و از این طریق می­توانند در جهت تدوین راهنماهای مراقبتی(Guideline)بومی گام بردارند.