مقاله علی اسماعیلی وردنجانی دانشجوی دکترای پرستاری درمورد تاثیر شروع به موقع و زودهنگام هموپرفیوژن در پیشگیری از پیشرفت بیماری کووید 19

با توجه به طوفان سایتوکایینی و افزایش سایتوکایین ها، کموکایین ها، اینترلوکین ها در بدن بیماران مبتلا به کرونا به دنبال تحریک سیستم ایمنی، افزایش این واسطه های التهابی منجر به عوارض ریوی، کلیوی، قلبی، گوارشی، پوستی و ... در بیماران مبتلا شده، اکسیژن شریانی خون بیمار افت و بدنبال پیشرفت بیماری، بیمار اینتوبه خواهد شد و متاسفانه اکثر بیماران اینتوبه شده فوت خواهند کرد، هموپرفیوژن با مکانیسم جذب سطحی با برداشت این واسطه های التهابی از پیشرفت بیماری جلوگیری خواهد کرد، در این مقاله توضیح داده شده است که زمانی که اکسیژن شریانی خون بیمار به زیر نود درصد، ۸۵ درصد رسیده و به سمت ۸۰ و کمتر از آن کاهش پیدا می کند، باید هموپرفیوژن برای بیمار شروع شود، دلیل تاخیر در شروع تا این مرحله یک هزینه های بالای هموپرفیوژن هست و دوما اینکه بسیاری از بیماران قبل از این مرحله با درمان های رایج بهبود پیدا می کنند، و هموپرفیوزن در جهت پیشگیری از اینتوبیشن برای بیمارانی استفاده شود که احتمال اینتوبه شدن آنها می رود، از طرف دیگر شروع دیر هنگام (بعد از اینتوبه شدن بیمار)، شانس بهبودی بیمار با استفاده از هموپرفیوژن با توجه به اثر تخریبی واسطه های التهابی بر روی سیستم های بدن کاهش پیدا می کند، هر چند بیمارانی بعد از اینتوبیشن و بدنبال استفاده از هموپرفیوژن اکستیوب و ترخیص شده اند.

مشاهده مقاله