زگیل تناسلی
ویروس پاپیلومای انسانی عامل سرطان
سرطان زایی ویروس پاپیلومای انسانی علاوه بر سرطان سرویکس در برخی سرطا ن های دیگر مانند واژن، مقعد، آلت تناسلی مردان، زبان، لوزه، حنجره، سینه و ریه نیز اثبات شده است.
ویروس پاپیلومای انسانی(HPV): ویروس دورشته ای حلقوی از نوع DNA و بدون پوشش می باشد که سلول های پوستی و مخاطی را آلوده می کند. بیش از 200 نوع پاپیلوماویروس شناسایی شده است که حدود 40 نوع، تمایل به درگیر نمودن بافت های دستگاه تناسلی دارند. تقریباً تمام سرطان های سرویکس (دهانه رحم) توسط عفونت ویروس HPV ایجاد می شوند. سرطان زایی ویروس پاپیلومای انسانی علاوه بر سرطان سرویکس در برخی سرطا ن های دیگر مانند واژن، مقعد، آلت تناسلی مردان، زبان، لوزه، حنجره، سینه و ریه نیز اثبات شده است.
پاپیلوما ویرو س ها به دو دسته کم خطر و پر خطر تقسیم می شوند:
گروه کم خطر (Low-Risk HPV): این گروه از ویرو س ها سرطان زا نبوده ولی می توانند در صورت پایداری، شرایط را برای تهاجم و تکثیر انواع سرطانزا فراهم نمایند. این گروه می توانند باعث ایجاد زگیل های پوستی و تناسلی، عفونت پاپیلومای حنجره و ضایعات خوش خیم دهانه رحم شوند. شایعترین انواع کم خطر شامل HPV-6 و HPV-11میباشند که عامل تقریباً 90 درصد زگیل های آنوژنیتال گزارش شده اند.
گروه پرخطر (High-Risk HPV): این گروه (شامل انواع 16, 18, 31, 33, 34, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66, 68, 70) قابلیت سرطانزایی بالایی دارند. شایع ترین و مهاجم ترین انواع پرخطر ویروس به ترتیب ژنوتیپ های HPV-16 و HPV-18 می باشند که تقریباً 70 درصد از سرطان های دهانه رحم در سراسر جهان را ایجاد می کنند. این دو نوع، همچنین باعث نزدیک به 90 درصد سرطان های مقعد و بخش قابل توجهی از سرطان دهان و حلق، سرطان فرج و سرطان واژن و سرطان آلت تناسلی می شوند. در بسیاری از برنامه های غربالگری سراسر دنیا، بررسی وجود این دو ژنوتیپ در افرادی که از نظر آلودگی به ویروس مثبت تشخیص داده می شوند، ضروری می باشد.
راه های انتقال HPV
ویروس های پاپیلوما معمولا از طریق تماس مستقیم پوست به پوست از فردی به فرد دیگر منتقل میشوند. داشتن رابطه جنسی با فردی که مبتلا به HPV است شایع ترین راه ابتلا به این ویروس است. داشتن شرکای جنسی متعدد، احتمال ابتلا به عفونت HPV را افزایش می دهد. بسیاری از افراد مبتلا به HPV از ابتلای خود بی خبرند و بدون اینکه متوجه شوند عفونت را به شریک جنسی خود انتقال می دهند.
واکسن HPV
واکسن هایی برای محافظت در برابر ابتلا به عفونت HPV ساخته شده اند. این واکسن ها 2 ظرفیتی، 4 ظرفیتی و یا 9 ظرفیتی می باشند که بسته به شرایط، واکسن مناسب در دوزهای مشخص تزریق می گردد:
واکسن 2 ظرفیتی ویروس پاپیلومای انسانی (Cervarix) که انواع 16 و 18 HPV را هدف قرار می دهد.
واکسن 4 ظرفیتی ویروس پاپیلومای انسانی (Gardasil) که انواع 6 ، 11، 16، 18 HPV را هدف قرار می دهد.
واکسن 9 ظرفیتی ویروس پاپیلومای انسانی(Gardasil 9) که انواع 6 ، 11، 16، 18، 31، 33، 45، 52 و 58 HPV را هدف قرار می دهد.
این واکسنها، درمانی برای عفونت HPV نمی باشند، بلکه پیشگیرانه بوده و برای جلوگیری از عفونت اولیه HPV و ضایعات بعدی مرتبط با HPV ساخته شدهاند. دریافت واکسن HPV خطر ابتلا به عفونت پایدار را کاهش داده و برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم، واژن در دختران و زنان و همچنین برای جلوگیری از سرطان مقعد در زنان و مردان و زگیل های تناسلی در مردان و پسران توصیه می شود. تزریق این واکسن بویژه در سنین 9 تا 25 سال و قبل از شروع روابط جنسی توصیه می شود. در دوران بارداری تزریق این واکسن توصیه نمی گردد.
آزمایشHPV
آزمایش HPV برای برخی از انواع این ویروس وجود دارد. آزمایش پاپ اسمیر و HPV در زنان به منظور غربالگری ضایعات پیش سرطانی دهانه رحم انجام می گردد. در ایران برنامه غربالگری سرطان دهانه رحم و درمان آن در مراکز بهداشتی و درمانی و در سطوح مختلف توسط ماماها و پزشکان انجام می گردد.
توصیه ها
انجام واکسیناسیون HPV
مراجعه به موقع جهت انجام غربالگری ها
پرهیز از روابط جنسی ناایمن
داشتن سبک زندگی سالم
ارسال به دوستان