روز پوشش همگانی سلامت ۲۰۲۵، توجه را به تأثیر مخرب هزینه‌های گزاف سلامت بر انسان‌ها معطوف می‌کند. با وجود تعهدات سیاسی متعدد در سطوح بالا برای دستیابی به پوشش همگانی سلامت (UHC) تا سال ۲۰۳۰، بیش از نیمی از جمعیت جهان هنوز به خدمات ضروری سلامت دسترسی ندارند. با توجه به کند شدن سرعت حرکت جهان به‌سمت هدف ۲۰۳۰، پیش‌بینی می‌شود اگر اقدام فوری انجام نشود، یک‌چهارم مردم جهان تا پایان این دهه همچنان با سختی مالی در حوزه سلامت مواجه باشند.

پوشش همگانی سلامتUHC) ) به این معناست که همه افراد بتوانند بدون تحمل فشار مالی، به طیف کاملی از خدمات با کیفیت بهداشتی و درمانی مورد نیاز در هر زمان و مکان دسترسی داشته باشند. این مفهوم تمام خدمات اساسی؛ از ارتقای سلامت و پیشگیری تا درمان، توان‌بخشی و مراقبت‌های تسکینی در طول زندگی را در بر می‌گیرد.

دستیابی بهUHC  یکی از اهدافی بود که کشورهای جهان هنگام تصویب اهداف توسعه پایدار ۲۰۳۰ در سال ۲۰۱۵ تعیین کردند. کشورهای عضو در نشست عالی‌رتبه مجمع عمومی سازمان ملل درباره پوشش همگانی سلامت در سال ۲۰۱۹ نیز تأکید کردند که سلامت، پیش‌نیاز و هم‌زمان نتیجه و شاخصی برای ابعاد اجتماعی، اقتصادی و محیط‌زیستی توسعه پایدار است.

آخرین گزارش سازمان جهانی بهداشت از وضعیتUHC  در سراسر دنیا نشان می‌دهد از سال ۲۰۰۰ تاکنون، در بیشتر کشورها، صرف‌نظر از سطح درآمد و منطقه جغرافیایی، هم «دسترسی به خدمات سلامت» و هم «کاهش فشار مالی هزینه‌های درمان» بهبود یافته است. شاخص پوشش خدمات سلامت (Service Coverage Index) از ۵۴ به ۷۱ واحد بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ افزایش یافته است. همزمان، میزان افراد فقیر که به‌دلیل هزینه‌های زیاد درمان ناچار به پرداخت مستقیم از جیب (Out of Pocket) هستند، از ۳۴ درصد به ۲۶ درصد بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲ کاهش یافته است. با این حال، گزارش هشدار می‌دهد که گروههای بسیار فقیر، بیشترین هزینه های درمان را متحمل می شوند و ۱.۶ میلیارد نفر به دلیل هزینه‌های درمانی بیشتر به فقر رانده شده‌اند یا فقیرتر شده‌اند. در مجموع، تقریباً ۴.۶ میلیارد نفر در سراسر جهان هنوز به خدمات اساسی سلامت دسترسی ندارند، و ۲.۱ میلیارد نفر هنگام نیاز به خدمات سلامت با فشار مالی مواجه‌اند.  

ایران نیز همانند بسیاری از کشورها تلاش‌هایی برای تحقق UHC  انجام داده است. «نظام شبکه بهداشت ایران» از سال ۱۹۸۶ برای بهبود دسترسی مردم به خدمات اولیه در مناطق دورافتاده ایجاد شد. در سال‌های اخیر، با اجرای برنامه پزشک خانواده، خدمات پایه به صورت رایگان برای روستاییان و ساکنان شهرهای کوچک ارائه می‌شود. خدمات سطح دو و سه نیز توسط بیمارستان‌های دولتی و خصوصی در سراسر کشور عرضه می‌شود. دامنه خدمات بیمه‌ای افزایش یافته و شامل برخی خدمات تشخیصی‌درمانی، درمان ناباروری و سایر نیازهای بیماران شده است.

گروه پرستاری سلامت جامعه و سالمندی