بیماری آلزایمر
بیماری آلزایمر شایعترین شکل زوال عقل و یک اختلال غیرقابل درمان مغزی است. افزایش سن بزرگترین عامل خطر شناخته شده برای این بیماری است. روز جهانی آلزایمر که هر ۲۱ سپتامبر برگزار میشود، تلاشی جهانی برای افزایش آگاهی و به چالش کشیدن باورهای غلط درباره بیماری آلزایمر و سایر انواع زوال عقل است.
هفت افسانه رایج درباره آلزایمر را هیچ وقت باور نکنید
باور غلط: بیماری آلزایمر و زوال عقل یکسان هستند
مردم اغلب از واژههای آلزایمر و زوال عقل به جای یکدیگر استفاده میکنند، اما یک تفاوت بزرگ در این میان وجود دارد. دمانس عموماً به شرایطی اطلاق میشود که منجر به اختلال در حافظه، تفکر، استدلال و رفتار میشود و آلزایمر تنها یکی از انواع زوال عقل است. این اصطلاحات احتمالا اشتباه گرفته شدهاند زیرا آلزایمر شایعترین نوع زوال عقل و شناختهشدهترین انواع آن است. انواع دیگر زوال عقل عبارتند از: زوال عقل لوی بادی، زوال عقل فرونتومپورال و دمانس عروقی.
باور غلط: اگر والدینم به آلزایمر مبتلا شوند، من نیز قطعا به آن مبتلا خواهم شد
اگر یکی از والدین یا یکی از بستگان نزدیک به آلزایمر مبتلا باشد، ممکن است شما نیز با افزایش سن نگران ابتلا به آن باشید. احتمال ابتلای فرد به آلزایمر در صورتی بالاتر است که برخی ژنهای خاص از والدین به او منتقل شود. با این حال، در بیشتر موارد، فقط به این دلیل که والدین بیولوژیکی مبتلا به آلزایمر هستند، به این معنی نیست که فرزندانشان به آن مبتلا خواهند شد. عوامل محیطی و سبک زندگی مانند ورزش، رژیم غذایی، قرار گرفتن در معرض آلایندهها و مصرف دخانیات نیز ممکن است بر خطر ابتلا به آلزایمر در فرد تأثیر بگذارد.
باور غلط: فقط افراد ۷۰ ساله و بالاتر به بیماری آلزایمر مبتلا میشوند
در حالی که بزرگترین عامل خطر شناختهشده برای آلزایمر سن است، این بدان معنا نیست که فقط افراد مسن به آن مبتلا میشوند. برخی از افراد حتی در سن ۳۰ سالگی علائم این بیماری را تجربه میکنند. زمانی که فردی بین ۳۰ تا ۶۰ سالگی به آلزایمر مبتلا میشود، دچار آلزایمر زودرس گردیده است.
باور غلط: علائم بیماری آلزایمر با افزایش سن طبیعی است
بسیاری از افراد با افزایش سن فراموشکارتر میشوند. برخی از این فراموشیها طبیعی است. با این حال، علائم و نشانههای رایج آلزایمر، مانند قضاوتها و تصمیمهای اغلب نادرست، مشکلات در شناخت دوستان و خانواده، یا از دست دادن تاریخ یا زمان سال، بخش طبیعی فرایند پیری نیستند.
باور غلط: هیچ درمانی برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر وجود ندارد
در سالهای اخیر، پیشرفت قابل توجهی در جهت رسیدن به درمانهای بهتر برای افراد مبتلا به آلزایمر صورت گرفته است. اکنون چندین دارو برای درمان علائم و کند کردن روند بیماری در برخی مبتلایان در دسترس است.
باور غلط: آلزایمر قابل پیشگیری است
هیچ راه اثبات شدهای برای پیشگیری از آلزایمر وجود ندارد. با این حال، اقداماتی وجود دارد که میتوانید برای کمک به کاهش خطر ابتلا به این بیماری انجام دهید. برخی از عوامل خطر را میتوان کنترل کرد، در حالی که برخی دیگر، مانند ژنهایی که به ارث میبرید، قابل کنترل نیستند.
به طور کلی، داشتن یک سبک زندگی سالم میتواند به کاهش عوامل خطر مرتبط با آلزایمر و سایر مشکلات سلامتی مرتبط با سن کمک کند. این موارد عبارتند از:
- کنترل فشار خون بالا
- حفظ وزن سالم
- فعال ماندن از نظر ذهنی و جسمی
- جلوگیری از آسیب به سر
- خواب با کیفیت شبانه
- استفاده از وسایل ترمیم شنوایی (مانند سمعک و کاشت حلزون) در صورت نیاز
باور غلط: قرارگیری در معرض آلومینیوم باعث بیماری آلزایمر میشود
آلومینیوم فلزی است که معمولا در چیزهایی مانند گلدان، تابه و حتی خاک زمین یافت میشود. دانشمندان هنوز در تلاشند تا بفهمند آیا بین قرارگیری در معرض آلومینیوم و آلزایمر ارتباطی وجود دارد یا خیر. به عنوان مثال، مطالعات کالبدشکافی سطوح بالاتری از آلومینیوم را در مغز افراد مبتلا به آلزایمر نسبت به افراد بدون آلزایمر نشان داده است، اما مشخص نیست که آلومینیوم چه نقشی ممکن است در این میان ایفا کند. محققان همچنان سرگرم بررسی این مسئله هستند که چگونه عوامل محیطی مانند فلزات سنگین، آلودگی هوا و سایر مواد شیمیایی ممکن است بر خطر ابتلای فرد به آلزایمر تأثیر بگذارند.
آشنایی بیشتر با آلزایمر
علایم اولیه:
علائم اولیه بیماری الزایمر میتوانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند، اما برخی از نشانههای رایج عبارتند از:
- فراموشی مکرر: فراموش کردن اطلاعات جدید، تاریخها یا رویدادهای مهم.
- مشکلات در انجام وظایف روزمره: دشواری در برنامهریزی، سازماندهی یا انجام فعالیتهای معمول مانند پخت و پز یا مدیریت مالی.
- گیجی در زمان و مکان: فراموش کردن تاریخ یا فصل، یا گم شدن در مکانهای آشنا.
- تغییرات در تواناییهای بصری و فضایی: مشکلات در خواندن، تشخیص رنگها یا تعیین فاصله.
- مشکلات در صحبت کردن یا نوشتن: دشواری در پیدا کردن کلمات صحیح، مشکل در دنبال کردن یا مشارکت در مکالمات.
- کاهش قضاوت : اتخاذ تصمیمهای غیرعادی یا ناگهانی که قبلاً انجام نمیشده است.
- تغییرات در نگرش و رفتار : تغییرات عاطفی، گمشدگی در احساسات یا حالتهای روحی، یا ظهور شخصیتهای غیرمعمول.
- کنارهگیری از فعالیتهای اجتماعی یا شغلی: از دست دادن علاقه به فعالیتهایی که قبلاً لذتبخش بودهاند.
اگر شما یا کسی که میشناسید این علائم را تجربه میکند، مهم است که با یک پزشک یا متخصص بهداشت روان مشورت کنید. تشخیص زودهنگام میتواند به مدیریت بهتر بیماری کمک کند.
چه راه هایی برای پیشگیری از بیماری الزایمر وجود دارد؟
اگرچه هیچ راه قطعی برای پیشگیری از بیماری الزایمر وجود ندارد، اما برخی از تغییرات سبک زندگی میتوانند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کنند. در اینجا چند راهکار مفید ذکر شده است:
- فعالیت بدنی منظم: ورزش منظم میتواند به بهبود سلامت قلب و مغز کمک کند و همچنین ریسک ابتلا به الزایمر را کاهش دهد.
- رژیم غذایی سالم: پیروی از یک رژیم غذایی متعادل و مغذی، مانند رژیم مدیترانهای که شامل میوهها، سبزیجات، غلات کامل و چربیهای سالم است، میتواند مفید باشد.
- فعالیتهای ذهنی: تمرینهای مغزی، مانند حل معما، یادگیری زبان جدید یا نوازندگی یک ساز، میتوانند به تقویت تواناییهای شناختی کمک کنند.
- اجتماعی بودن: حفظ روابط اجتماعی و ارتباط با دیگران میتواند به کاهش خطر ابتلا به بیماریهای شناختی کمک کند.
- خواب کافی: خواب کافی و با کیفیت مهم است، زیرا خواب ناکافی میتواند به مشکلات شناختی منجر شود.
- مدیریت استرس: تکنیکهای کاهش استرس مانند مدیتیشن، یوگا و تمرین تنفس عمیق میتوانند به بهبود سلامت روانی کمک کنند.
- کنترل بیماریهای مزمن: مدیریت شرایطی مانند فشار خون بالا، دیابت و کلسترول بالا میتواند به پیشگیری از الزایمر کمک کند.
- اجتناب از مصرف دخانیات و محدود کردن الکل: ترک سیگار و مصرف متعادل یا محدود الکل میتواند به بهبود سلامت عمومی و مغز کمک کند.
ارسال نظر