مشارکت دکتر اسمعیل محمد نژاد عضو هیات علمی گروه آموزشی پرستاری داخلی و جراحی و سوپروایزر کنترل عفونت بیمارستان امام خمینی (ره) در انتشار چهارمقاله در ارتباط با کووید 19

مشخصات بالینی و نتایج 905 بیمار COVID-19 بستری  شده در مجتمع بیمارستان امام خمینی (ره)
زمینه و هدف: مشخصات بالینی و نتایج 905 بیمار بستری شده با بیماری ویروس کرونا (COVID-19) در سال 2019 در مجتمع بیمارستان امام خمینی (IKHC) ، تهران مورد بررسی قرار گرفت.
روش ها: بیماران COVID-19 بر اساس علائم بالینی و الگوهای تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری computed tomography (CT)  بین 20 فوریه تا  19 مارس مورد بررسی قرار گرفتند. همه بیماران از نظر COVID-19 RNA  مورد آزمایش قرار گرفتند. با مدل رگرسیون پواسون، نسبت نرخ بروز (IRR) برای پارامترهای مختلف تخمین زده است.
 یافته ها: میانگین سنی بیماران15.7± 56.9 و 61.77 درصد مرد بودند. شایعترین علائم تب (93.59 درصد) ، سرفه خشک (79.78 درصد) و تنگی نفس (75.69 درصد) بود. فقط 43.76٪ بیماران از نظر آزمایش RT-PCR COVID-19 مثبت بودند. شیوع لنفوپنی 42.9 درصد و بیش از 90 درصد بیماران افزایش لاکتات دهیدروژناز (LDH) و CRP داشتند. 11 درصد بیماران دارای علائم شدید بوده و13.7 درصد بیماران  بستری شده در بیمارستان فوت کردند. مدت زمان متوسط ​​اقامت (LOS)  این بیماران سه روز بود. در بیماران با سن بالای 70 سال
ریسک مورتالیتی  (IRR = 11.77, 95% CI 3.63–38.18)
تحت ونیتلاتور مکانیکی (IRR = 7.36, 95% CI 5.06–10.7)
بستری در بخش مراقبت ویژه (IRR = 5.47, 95% CI 4.00–8.38)
تست COVID-19 مثبت (IRR = 2.80, 95% CI 1.64–3.55)
موربیدیتی (IRR = 1.76, 95% CI 1.07–2.89)
در مقایسه با گروه مرجع گزارش شد.
در این مطالعه بین تجویز هیدروکسی کلروکین با مرگ و میر ارتباطی وجود  نداشت.
نتیجه گیری: سن بالاتر، داشتن نوع شدید بیماری و بیماری همراه مهمترین عوامل پیش آگهی عفونت COVID-19 بودند. برای انجام تجزیه و تحلیل بیشتر زیرگروه و تأیید گروه های پرخطر ، مطالعات بزرگتری پیشنهاد شد.
 واژه های کلیدی: خصوصیات بالینی ، ایران ، مرگ و میر ، نتیجه ، SARS-CoV-2
 
این مقاله  انگلیسی منتج از  گرنت پژوهشی کووید دانشگاه علوم پزشکی تهران که در کمیته اخلاق دانشگاه مصوب شده است، که در مجله Archives of Iranian Medicine (AIM) با ایندکس در  PubMed/MEDLINE, ISI Web of Science, SCOPUS  در اینجا قابل دسترسی است. 


نقش اینترلوکین -6 در شدت کووید -19 و طول مدت اقامت در بخش مراقبت های ویژه
زمینه و هدف: در طوفان سیتوکین یکی از مهمترین ویژگی های پاتولوژیک در موارد پیچیده، به ویژه اینترلوکین 6 به عنوان یک سیتوکین پیش التهابی که باعث تشدید پاسخ ایمنی می شود، می تواند به تعیین پاتوفیزیولوژی بیماری کمک کند. بررسی سطح این سیتوکین به همراه سایر عوامل مرتبط می تواند به درک بهتر بیماری زایی این بیماری کمک کند.
روش ها: در این مطالعه مقطعی ، 48 بیمار مبتلا به کووید-19 که بیماری آنها با آزمایش سوآپ تأیید شده، مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک افراد، علائم بیماری و بخشی بستری ثبت شد. از بیماران نمونه خون  برای بررسی سطح اینترلوکین-6  با روش   ECLIA, Roche Diagnostics انجام شد. به دلیل عدم وجود پروتکل های درمانی خاص برای بیماران و استفاده از درمان های حمایتی مبتنی بر تأمین نیازهای غذایی برای همه بیماران، سطح آلبومین خون و وضعیت تغذیه ای بیماران نیز با استفاده از فرم ارزیابی جهانی ذهنی (SGA) ارزیابی شد. میزان کالری دریافتی آنها با محاسبه تعداد کالری دریافتی بر اساس نوع تغذیه و در مقایسه با مقدار مورد نیاز محاسبه شده از طریق معادله هریس-بندیکت- Harris-Benedict equation-  ارزیابی شد.
یافته ها: میانگین سنی بیماران  8.3 ± 46.4 سال بود که 21 بیمار در بخش مراقبت ویژه بستری شدند. از نظر مشخصات دموگرافیک و سابقه بیماریهای قبلی بین ICU بستری و بیماران بستری در داخل تفاوت معنی داری وجود نداشت. سطح متوسط اینترلوکین-6 در بیماران بستری کمتر از 7 روز 34.1 ± 89.04   و در بیمارانی که بیش از 7 روز در بیمارستان بستری بودند، به طور قابل توجهی - 28.3 ± 119.2 بالاتر بود. از نظر وضعیت تغذیه ای و سطح آلبومین بین بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه و بستری تفاوت معنی داری مشاهده نشد. مطالعه ما نشان می دهد که ممکن است ارتباط IL6 و شدت بیماری و طول مدت ماندن در ICU وجود داشته باشد.
نتیجه گیری: این مطالعه  نشان می دهد که ممکن است ارتباط اینترلوکین-6  و شدت بیماری و طول مدت ماندن در بخش مراقبت ویژه  وجود داشته باشد.

این مقاله  انگلیسی با همکاری اعضای هیات علمی دانشگاه اربیل عراق در مجله (Cellular and Molecular Biology (Noisy-le-Grand, France  کشور فرانسه با ایندکس در  PubMed/MEDLINE, ISI Web of Science, SCOPUS اینجا قابل دسترسی است. 


یافته های سی تی اسکن پنومونی COVID-19 بر اساس زمان سپری شده از ابتدای علائم تا ارزیابی تصویربرداری سی تی: یک مطالعه توصیفی در ایران
زمینه و هدف: ویروس کرونا 2019  در ابتدا در شهر ووهان، چین تشخیص داده شد. ویژگیهای CT قفسه سینه پنومونی کووید-19 بیشتر در چین بررسی شده است و اطلاعات بسیار کمی در مورد یافته های رادیولوژی در سایر جمعیتها در دسترس است. در این مطالعه ، هدف ما توصیف ویژگی های یافته های CT قفسه سینه در موارد تایید شده پنومونی کووید-19 در یک جمعیت ایرانی ، بر اساس طبقه بندی زمانی است.
روش ها: هشتاد و نه بیمار مبتلا به پنومونی کووید-19، تأیید شده توسط آزمایش RT-PCR ، که در بخش های غیر ICU بستری شده و تحت CT اسکن قفسه سینه قرار گرفتند، به صورت گذشته نگر مورد بررسی قرار گرفتند. ارزیابی توصیفی یافته های رادیولوژی با استفاده از طبقه بندی براساس فاصله زمانی بین شروع علائم و سی تی اسکن قفسه سینه انجام شد.
یافته ها: متوسط سن بیماران 58  سال و فاصله زمانی متوسط از شروع علائم تا ارزیابی سی تی اسکن 7 روز بود. اکثریت  بیماران درگیر ریه دو طرفه (4/ 94 درصد) و چند کانونی (91 درصد) با توزیع محیطی (60.7 درصد) داشتند. در اکثریت بیماران 77.5 درصد درگیری هر 5 لوب داشتند. رایج ترین الگوی شناسایی شده نمای گراند گلاس یا کدورت شیشه مات (84.3 درصد) - Ground-glass opacities (GGO)- و در 80.9 درصد همراه با ادغام توده ها -  consolidation - بود. با افزایش فاصله زمانی بین علائم و ارزیابی سی تی اسکن ، الگوی غالب از GGO به الگوی مخلوط و سپس به الگوی حاوی کشش و شبه باند مانند کدورت- band-like-opacities-containing pattern-  تغییر و از طرف دیگر ، درصد درگیری ریه افزایش پیدا کرد.
نتیجه گیری: GGO دو طرفه و GGO همراه با ادغام توده ها رایج ترین الگوهای پنومونی کووید-19  در این مطالعه بودند. با این حال ، این الگوها ممکن است با توجه به فاصله زمانی علائم تغییر کنند.
این مقاله  انگلیسی منتج از  گرنت پژوهشی- کووید- 99-1-101-47391 - دانشگاه علوم پزشکی تهران که در کمیته اخلاق دانشگاه مصوب شده است و در مجله     Romanian Journal of Internal Medicine با ایندکس در    Web of Science،  PubMed و  SCOPUS  در اینجا و اینجا  قابل دسترسی است. 


مقایسه نمونه ی سواب های نازوفارنکس، اوروفارنکس و  بیمار برای تشخیص COVID-19  با روش  RT-PCR
زمینه و هدف: یک رویکرد ساده برای جلوگیری از تماس نزدیک در محیط های بهداشتی در طی شیوع COVID-19، آموزش بیماران برای جمع آوری نمونه سواب های نازوفارنکس، اوروفارنکس و تحویل آنها به آزمایشگاه های پزشکی برای پردازش است. هدف از این مطالعه مقایسه سواب های نازوفارنکس، اوروفارنکس اخذ شده توسط تکنسین آزمایشگاهی  و  نمونه بیمار برای تشخیص COVID-19  با روش  واکنش سریع زنجیره ای پلیمراز در زمان واقعی (rRT-PCR) بود.
روش ها: پنجاه بیمار بزرگسال با علائم شبیه آنفولانزا - flu-like symptoms- و یافته های رادیولوژیک سازگار با پنومونی آتیپیک که در بخش بیماری های عفونی مجتمع بیمارستان امام خمینی (ره) تهران ، با تشخیص بالینی COVID-19 از 28 فوریه تا 27 آوریل سال 2020 بستری شدند به طور تصادفی انتخاب و وارد مطالعه شدند. دو نمونه از سواب های نازوفارنکس و  اوروفارنکس ، یک نمونه توسط تکنسین آزمایشگاه و دیگری توسط بیماران  جمع آوری  و آزمایش rRT-PCR   برای کووید-19 انجام شد.
یافته ها: از 50 بیمار در هفت بیمار تمام سواب های نازوفارنکس و  اوروفارنکس مثبت بودند و در 22 بیمار همه نمونه ها از نظر rRT-PCR  برای COVID-19  منفی بودند. اختلاف بین نتایج rRT-PCR از سواب های آزمایشگاه و بیمار جمع آوری شده در 12 نمونه ناروفارنکس و 13 نمونه اوروفارنکس مشاهده شد.
نمونه های جمع آوری شده توسط تکنسین آزمایشگاه مثبت و بیمار منفی جمع آوری شده به ترتیب در نمونه های شماره ده و پنج ناروفارنکس و  نمونه اوروفارنکس مشاهده شد. نمونه های جمع آوری شده توسط تکنسین آزمایشگاه منفی و بیمار جمع آوری شده مثبت به ترتیب در نمونه های شماره دو و هفت ناروفارنکس و  ن اوروفارنکس مشاهده شد. درصد کلی توافق بین  سواب نازوفارنکس و  اوروفارنکس گرفته شده توسط تکنسین آزمایشگاه و بیماران با ارزش کاپا 0.49  برابر76 درصد بود.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های ما ، سواب نازوفارنکس و  اوروفارنکس را که توسط تکنسین آزمایشگاه جمع آوری شده است،  با توجه به  نتایج rRT-PCR  نمی توان با نمونه های جمع آوری شده توسط بیمار جایگزین کرد.

این مقاله  انگلیسی منتج از  گرنت پژوهشی کووید دانشگاه علوم پزشکی تهران که در کمیته اخلاق دانشگاه مصوب شده است که  در مجله (Iranian Journal of Pathology (Iran J Pathol  با ایندکس در  PubMed و  SCOPUS  اینجا قابل دسترسی است.