هفته سلامت
سلامت روان و اهمیت محیط در ارتقای آن؛ نقش معماری و نقوش هندسی در بهزیستی روانی
سلامت روان یکی از ابعاد اساسی و بنیادین سلامت عمومی انسان است که در کنار سلامت جسمانی، اجتماعی و معنوی، جایگاه ویژهای در نظامهای بهداشتی و روانشناختی معاصر دارد.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) سلامت روان را حالتی از رفاه ذهنی تعریف میکند که در آن فرد تواناییهای خود را میشناسد، میتواند با استرسهای متعارف زندگی کنار بیاید، بهصورت مؤثر و کارآمد کار کند و در جامعه نقش ایفا نماید. این مؤلفه، نهتنها فقدان بیماری روانی، بلکه حضور احساسات مثبت، آرامش درونی، کارآمدی شناختی و روابط بینفردی سالم را دربر میگیرد.
یکی از عوامل مهم و تعیینکننده در ارتقای سلامت روان، محیط فیزیکی و کالبدی پیرامون فرد است. پژوهشهای میانرشتهای در حوزههای روانشناسی محیطی، معماری و علوم اعصاب محیطی، نشان دادهاند که عناصر محیطی، از جمله نور، رنگ، فرم و الگوهای بصری، میتوانند بهطور مستقیم و غیرمستقیم بر عملکرد ذهنی، خلقوخو و سلامت روانی انسان اثرگذار باشند. در این میان، معماری و طراحی فضاهای زیستی نهفقط در پاسخگویی به نیازهای عملکردی، بلکه در برآورده ساختن نیازهای روانی و عاطفی انسان نیز نقشی کلیدی ایفا میکنند.
در این راستا، نقوش هندسی بهعنوان یکی از کهنترین و پررمزورازترین مظاهر هنر و معماری، سهمی ویژه در ارتقای سلامت روانی از طریق برقراری ارتباط میان فرم، معنا و تجربه ذهنی دارند. این نقوش که از نخستین روزهای تمدن بشری در فرهنگها و تمدنهای گوناگون حضور داشتهاند، ترکیبی از هنر، ریاضیات، فلسفه و روانشناسی را در خود جای داده و در بستر رسانههای بصری و معماری به کار گرفته شدهاند .
از مهمترین ویژگیهای این الگوها میتوان به نظم، تقارن و تکرار اشاره کرد. این سه ویژگی، با ایجاد تناسبات بصری منظم و قابل پیشبینی، بر فرآیندهای ادراک و شناخت انسان اثرگذارند و از طریق تحریک سازوکارهای عصبی خاص، منجر به افزایش تمرکز، آرامش ذهنی و کاهش اضطراب میشوند. مطالعات عصبشناسی معاصر نشان میدهند که مشاهدهی نقوش متقارن و منظم، با افزایش فعالیت امواج آلفا در مغز همراه است؛ حالتی که با احساس آرامش، تعادل روانی و کاهش تنشهای ذهنی همبسته است.
همچنین، هر یک از الگوهای هندسی خاص، حامل معانی نمادین و اثرات روانشناختی متمایزی هستند که میتوانند بهصورت آگاهانه در طراحی فضاهای زیستی و درمانی مورد بهرهبرداری قرار گیرند. بهطور نمونه:
- دایره، بهعنوان نماد وحدت، بینهایت و نظم کیهانی، تداعیکننده حرکت مداوم و هماهنگ در طبیعت است. این شکل هندسی با ایجاد حس یگانگی و تداوم، به آرامش درونی و تمرکز ذهنی کمک میکند. دایره در بسیاری از آیینها و هنرهای عرفانی، بهمنظور مراقبه و تقویت تعادل روانی به کار رفته است .
- مربع، نماد ثبات، امنیت و ماده است. این شکل، نمایانگر تعادل در چهار جهت و چهار عنصر طبیعی (آب، باد، خاک و آتش) و در بسیاری از فرهنگها سمبلی از بنیان و پایداری محسوب میشود. استفاده از الگوهای مربعی در معماری و هنر، سبب القای حس امنیت، آرامش و ثبات روانی میشود .
- مثلث، که در هندسه نماد تعادل میان سه نیروی ذهن، جسم و روح است، در فرهنگهای مختلف بیانگر حرکت، پویایی و رشد در عین تعادل میباشد. جهتگیری مثلث (رو به بالا یا پایین) نیز میتواند مفاهیم متفاوتی چون صعود معنوی یا ارتباط با زمین را بازتاب دهد.
- ششضلعی و اشکال چندوجهی متقارن، همچون نقوش گرهچینی اسلامی، نماد هماهنگی و انسجام در کثرتاند. این اشکال با تحریک ذهن در درک نظم پیچیده در دل تنوع، موجب ایجاد حس آرامش و لذت ادراکی میشوند .
از منظر روانشناسی گشتالت نیز، ذهن انسان تمایل ذاتی به شناسایی و درک الگوهای منظم دارد. این تمایل، با فراهمکردن چارچوبهای قابل پیشبینی در محیط پیرامون، سبب ارتقای حس کنترل، کاهش استرس محیطی و تقویت کارکردهای شناختی همچون تصمیمگیری و حل مسئله میشود. در همین راستا، بهرهگیری آگاهانه از نقوش هندسی در طراحی محیطهای آموزشی، درمانی و مراقبتی، میتواند بهعنوان یک مداخلهی غیرمستقیم در بهبود سلامت روان فردی و جمعی ایفای نقش نماید.
در نهایت، نقوش هندسی در پیوند میان فرهنگ، هنر و سلامت روان، جایگاهی بیبدیل دارند. این الگوها، با ترکیب مؤلفههای زیباییشناختی، ریاضیاتی و نمادین، ظرفیتی منحصر بهفرد برای ارتقای سلامت روان از طریق ایجاد نظم بصری، آرامش ذهنی و تحریک مثبت سیستم عصبی دارند. لذا، توجه به این مؤلفهها در طراحی معماری معاصر، بهویژه در فضاهای درمانی و آموزشی، گامی مؤثر در مسیر ارتقای کیفیت زندگی و سلامت روان جامعه بهشمار میرود.
ارسال نظر