روز جهانی معلولین International Day of Persons with Disabilities
روز جهانی معلولین International Day of Persons with Disabilitiesهر سال در تاریخ 3 دسامبر برگزار می‌شود این روز برای اولین بار در سال 1992 توسط سازمان ملل متحد نام‌گذاری شد تا آگاهی عمومی درباره حقوق و رفاه معلولین را افزایش دهد و به ترویج مشارکت آنان در جامعه کمک کند.
هدف این روز ارتقاء فهم مردم نسبت به مسائل مربوط به معلولیت و ایجاد حمایت‌های بیشتر برای ایجاد یک جامعه فراگیرتر و برابرتر است. نابرابری‌های بهداشتی ناشی از شرایط ناعادلانه‌ای است که افراد دارای ناتوانی با آن مواجه هستند. ازجمله انگ‌ها و برچسب‌های اجتماعی، تبعیض، فقر و محرومیت از تحصیل و اشتغال. سازمان بهداشت جهانی (WHO) معلولیت را به‌عنوان یک وضعیت پیچیده و چندبعدی تعریف می‌کند که می‌تواند شامل مشکلات جسمی، ذهنی، روانی یا حسی باشد. این وضعیت ممکن است تأثیرات مختلفی بر فعالیت‌های روزمره فرد داشته باشد و می‌تواند بر مشارکت او در جامعه تأثیر بگذارد. طبق این تعریف سازمان بهداشت جهانی، معلولیت به سه دسته اصلی تقسیم می‌شود:
1-معلولیت جسمی: این نوع معلولیت شامل مشکلاتی است که بر توانایی حرکتی فرد تأثیر می‌گذارد و شامل ناتوانی در حرکت، نقص در اندام‌ها یا آسیب‌های نخاعی است.
2-معلولیت حسی: این نوع ناتوانی به مشکلات در حس‌های پنج‌گانه اشاره دارد. به‌عنوان‌مثال، نابینایی یا کم‌بینی در دسته ناتوانی‌های حسی قرار می‌گیرد، همچنین ناشنوایی یا کم‌شنوایی نیز جزء این دسته است.
3-معلولیت ذهنی و روانی: این نوع ناتوانی شامل مشکلات شناختی، یادگیری و روانی می‌شود. افراد با این نوع ناتوانی ممکن است در تفکر، یادگیری، تعاملات اجتماعی یا مدیریت احساسات خود دچار مشکل باشند. اختلالات طیف اوتیسم، اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) و اختلالات اضطرابی ازجمله این موارد هستند.
بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، حدود ۱/۳ میلیارد از مردم نوع خاصی از معلولیت را تجربه می‌کنند، که بیانگر ۱۶درصد جمعیت جهان است. افراد دارای ناتوانی و معلولیت دو برابر سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند افسردگی، آسم، دیابت، سکته‌های مغزی، چاقی و مشکلات سلامت دهان می‌باشند. سازمان ملل متحد در خصوص روز جهانی معلولین شعار سال۲۰۲۴ را «بدون ما، درباره‌ی ما چیزی نیست» معرفی کرد. این شعار از افراد دارای ناتوانی و معلولیت می‌خواهد که به‌طور فعال شرایط زندگی خود را شکل دهند.
سازمان ملل متحد مجموعه‌ای از پیشنهاد‌ها و اصول راهنما برای حمایت و بهبود شرایط زندگی افراد دارای معلولیت ارائه کرده است. کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت (CRPD) یکی از اصلی‌ترین اسناد بین‌المللی است که به این موضوع می‌پردازد. بر اساس این کنوانسیون و اصول مرتبط با آن، می‌توان اقداماتی به شرح زیر انجام داد:
1-افزایش آگاهی عمومی: اجرای کمپین‌های آگاهی‌بخشی برای تغییر نگرش‌ها و ارتقای احترام به حقوق و منزلت افراد دارای معلولیت.
2-دسترسی‌پذیری: اطمینان از دسترسی‌پذیری فیزیکی و ارتباطی برای افراد دارای معلولیت در تمامی جنبه‌های زندگی، ازجمله حمل‌ونقل عمومی، ساختمان‌های عمومی، و فناوری‌های اطلاعاتی.
3-آموزش فراگیر: ایجاد سیستم‌های آموزشی که نیازهای خاص افراد دارای معلولیت را مدنظر قرار دهند و فرصتی برابر برای یادگیری و پیشرفت آموزشگاهی ارائه دهند.
4-فرصت‌های شغلی برابر: ارتقای فرصت‌های شغلی برابر از طریق برنامه‌های شغلی و حرفه‌ای که شرایط افراد دارای معلولیت را در نظر می‌گیرند
5-حمایت‌های اجتماعی و خدمات بهداشتی: دسترسی به خدمات بهداشتی و حمایت‌های اجتماعی که نیازهای ویژه این افراد را پوشش دهند.
6-شرکت در زندگی اجتماعی و فرهنگی: تسهیل مشارکت فعالانه افراد دارای معلولیت در فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و ورزشی. 7-قوانین و سیاست‌های حمایتی: تدوین و اجرای قوانین و سیاست‌هایی که از حقوق افراد دارای معلولیت حمایت کرده و تبعیض را کاهش دهند. پیاده‌سازی این اقدامات نیازمند همکاری دولت‌ها، سازمان‌های غیردولتی، و جامعه به‌طورکلی است تا شرایط زندگی و فرصت‌های افراد دارای معلولیت بهبود یابد.
ارسال نظر